درون اعماق قلب نپتون و اورانوس، الماس می بارد. حالا دانشمندان با آزمایش های خویشتن به شواهدی رسیده اند که علت این پدیده را تشریح می دهند. موافق انگاره ها، گرما و فشار متراکم درون عمق هزاران کیلومتری سطح غول های یخی نپتون و اورانوس، منجر بوسیله جداسازی ترکیب های هیدروکربنی می شود. تو چنین شرایطی کربن به قیافه سرتیز فشرده می شود و تو اعماق هسته ی سیاره فرود می آیند.
داخل آزمایش جدید برای حد گیری کنجکاو فرایند باران شیشه از لیزر پرتوی ایکس LCLS (جوهر نور منسجم لیناک) در آزمایشگاه ملی شتاب دهنده ی SLAC استفاده شد. طبق نتایج، تو این فرایند کربن به صورت یمین دگرگونی به لوزی کریستالی می شود. بوسیله گفته ی مایک دان، فیزیکدان پلاسما و رئیس LCLS:این پژوهش درباره ی حل پذیری و ترکیب دو اصل است، پدیده ای که مدل سازی محاسباتی آن بسیار بغرنج است. جداسازی عناصر را می نبوغ به تجزیه ی مایونز بوسیله روغن و سرکه غصه تشبیه کرد.
نسبت بوسیله سیاره های دیگر منظومه ی شمسی، از نپتون و اورانوس اطلاعات کمتری درون دست است؛ زیرا تنها کاوشگر فضایی وویجر ۲ به این دو سیاره نزدیک شده است و تنها یک جنین از روی آن ها عبور کرده است و مدت مأموریت تیمار طولانی نبوده است.
اما مشابه غول های یخی نپتون و اورانوس، درون طرز شیری بیش رایج هستند. سیاره های فراخورشیدی شبه نپتون ۱۰ برابر رایج تیز از سیاره های شبه خریدار هستند. درنتیجه درک غول های یخی منظومه ی شمسی بخاطر درک دیگر سیاره های کهکشان ضروری است؛ و با درک بهتر این سیاره ها، می استعداد از موافقت های مافوق جدول آبی آن ها با اطلاع شد.
از طرفی جو نپتون و اورانوس از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است و درصد کمی گاز متان در آن بود دارد. زیر این لایه های جوی، مایعی داغ و انبوه از مواد یخی مثل آب، متان و آمونیاک دورتادور هسته را پژمان اند.
فیزیکدانی به صیت دومینیک کراوس تو آزمایش قبلی خود در SLAC، از انکسار پرتوی ایکس برای نمایش باران نپتونی استفاده کرد. اکنون کراوس و تیم او پژوهش های خود را بوسیله یک پله بالاتر گرفتار اند. او درباره ی جدیدترین تقلا های خود می گوید:اسلوب جدید براساس پراکنده سازی پرتوی ایکس است. آزمایش های ما پارامترهای مهمی از میزان را نمایش می کنند که تو گذشته مبهم بودند. با کشف سیاره های فراخورشیدی بیشتر، ربط بیشتری با آزمایش ها پیدا خواهیم کرد.
مدل سازی هوا داخلی غول های گازی روی زمین حکم دشواری است. برای این فرمان نیاز به برگ خاص ای مثل LCLS و مواد مشابه عناصر سیاره های غول آسا است. پژوهشگرها برای فرود امدن به این هدف به جای متان از هیدروکربن پلی استیرن مصرف کردند.
اولین گام، افزایش حرات و تنگ کردن ماده برای مشابه سازی شرایط عمق ۱۰۰۰ کیلومتر نپتون است. در این مرحله پالس های لیزری، موج های ضربه ای را داخل پلی استیرن تولید می کنند و دمای ماده تا ۴۷۲۷ درجه ی سانتی گراد بالا می رود. با افزودن گرمی فشار هم افزایش می یابد. به گفته ی کراوس، «ما ضیق تقریبی ۱.۵ میلیون باری را تولید کردیم که غصه ارز با فشار کمیت ۲۵۰ فیل آفریقایی روی یک انگشت دست است.»
در آزمایش قبلی از انکسار پرتوی ایکس بخاطر بررسی ماده استفاده شد. این نحو برای موادی با ساختارهای کریستالی نتایج نیکی دارد اما برای مولکول های غیرکریستالی مبهم است بنابراین نتیجه ی ناقصی درون آزمایش سابق به دست آمد. پژوهشگرها در آزمایش جدید از رویه متفاوتی استفاده کردند. آن ها درون این وضع به پیمانه گیری نحوه ی پراکندگی پرتوهای ایکس از الکترون های پلی استیرن پرداختند. به این تزیین نه تنها موفق بوسیله وارسی تبدیل کربن بوسیله شیشه شدند بلکه دیگر اتفاقات مثل تقسیم هیدروژنی را هم مشاهده کردند. در این آزمایش هیچ کربن زائدی باقی نماند. به گفته ی کراوس:در مناسبت با غول های گازی می دانیم کربن پس از جداسازی مستقیما به الماس تبدیل می شود و وارد فاز چیز ابکی نمی شود.مقاله های مرتبط:سفر بوسیله نپتون: دورترین غول منظومه شمسیسیاره مشتری نسبت به فرض ما آب بیشتری دارد
نکته ی نادیده درباره ی نپتون این است که دمای تو آن فراتر از وزن برازنده گرایش است. درواقع گرمای تو نپتون ۲/۶ مقابل بیشتر از گرمای دریافتی آن از خور است. اگر تیغ دار کردن ها که انبوه نم از مواد اطرافشان هستند، داخل نپتون ببارند، می توانند انرژی گرانشی آزاد کنند که این انرژی بوسیله گرما تغییر می شود که بر اثر سایش بین تیغ ها و مواد اطراف آن ها به وجود می آید. برابر آزمایش فوق، نیازی به تمجید جایگزین نیست و از این روش می قابلیت بخاطر بررسی فضای تویی سیاره های دیگر منظومه ی شمسی اندوه استفاده کرد. به گفته ی کراوس:با این راه می توانیم به کمیت گیری فرآیندهای جذابی بپردازیم که بازسازی آن ها فقره محظور است... برای شهید می توانیم بوسیله مقدر عناصری متشابه هیدروژن و هلیوم در غول های گازیم شتری و زحل معلول ببریم، این عناصر را در شرایط اکید استثنا کرده ترکیب کنیم و به روشی متاخر برای بررسی تاریخچه ی تکاملی سیاره ها و منظومه های سیاره ای برسیم. این آزمایش می تواند مقدمه ای بخاطر آزمایش هایی باشد که در آینده به تجسس دشواری مختلف انرژی حاصل همجوشی می پردازند.بیشتر بخوانید:بازیگر شناسان برای ابتدایی بار نور برخورد دو سیاهچاله را کشف کردندناسا پرتاب مریخ نورد پرسویرنس را به تعویق انداختآیا پلوتو اقیانوس های مایع زیرزمینی دارد؟روسیه در سال ۲۰۲۳ گردشگری خصوصی را به پیاده روی فضایی خواهد بردچرا برخی فیزیک دان ها به وجود گیتی آینه ای عقیده دارند؟
داخل آزمایش جدید برای حد گیری کنجکاو فرایند باران شیشه از لیزر پرتوی ایکس LCLS (جوهر نور منسجم لیناک) در آزمایشگاه ملی شتاب دهنده ی SLAC استفاده شد. طبق نتایج، تو این فرایند کربن به صورت یمین دگرگونی به لوزی کریستالی می شود. بوسیله گفته ی مایک دان، فیزیکدان پلاسما و رئیس LCLS:این پژوهش درباره ی حل پذیری و ترکیب دو اصل است، پدیده ای که مدل سازی محاسباتی آن بسیار بغرنج است. جداسازی عناصر را می نبوغ به تجزیه ی مایونز بوسیله روغن و سرکه غصه تشبیه کرد.
نسبت بوسیله سیاره های دیگر منظومه ی شمسی، از نپتون و اورانوس اطلاعات کمتری درون دست است؛ زیرا تنها کاوشگر فضایی وویجر ۲ به این دو سیاره نزدیک شده است و تنها یک جنین از روی آن ها عبور کرده است و مدت مأموریت تیمار طولانی نبوده است.
اما مشابه غول های یخی نپتون و اورانوس، درون طرز شیری بیش رایج هستند. سیاره های فراخورشیدی شبه نپتون ۱۰ برابر رایج تیز از سیاره های شبه خریدار هستند. درنتیجه درک غول های یخی منظومه ی شمسی بخاطر درک دیگر سیاره های کهکشان ضروری است؛ و با درک بهتر این سیاره ها، می استعداد از موافقت های مافوق جدول آبی آن ها با اطلاع شد.
از طرفی جو نپتون و اورانوس از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است و درصد کمی گاز متان در آن بود دارد. زیر این لایه های جوی، مایعی داغ و انبوه از مواد یخی مثل آب، متان و آمونیاک دورتادور هسته را پژمان اند.
فیزیکدانی به صیت دومینیک کراوس تو آزمایش قبلی خود در SLAC، از انکسار پرتوی ایکس برای نمایش باران نپتونی استفاده کرد. اکنون کراوس و تیم او پژوهش های خود را بوسیله یک پله بالاتر گرفتار اند. او درباره ی جدیدترین تقلا های خود می گوید:اسلوب جدید براساس پراکنده سازی پرتوی ایکس است. آزمایش های ما پارامترهای مهمی از میزان را نمایش می کنند که تو گذشته مبهم بودند. با کشف سیاره های فراخورشیدی بیشتر، ربط بیشتری با آزمایش ها پیدا خواهیم کرد.
مدل سازی هوا داخلی غول های گازی روی زمین حکم دشواری است. برای این فرمان نیاز به برگ خاص ای مثل LCLS و مواد مشابه عناصر سیاره های غول آسا است. پژوهشگرها برای فرود امدن به این هدف به جای متان از هیدروکربن پلی استیرن مصرف کردند.
اولین گام، افزایش حرات و تنگ کردن ماده برای مشابه سازی شرایط عمق ۱۰۰۰ کیلومتر نپتون است. در این مرحله پالس های لیزری، موج های ضربه ای را داخل پلی استیرن تولید می کنند و دمای ماده تا ۴۷۲۷ درجه ی سانتی گراد بالا می رود. با افزودن گرمی فشار هم افزایش می یابد. به گفته ی کراوس، «ما ضیق تقریبی ۱.۵ میلیون باری را تولید کردیم که غصه ارز با فشار کمیت ۲۵۰ فیل آفریقایی روی یک انگشت دست است.»
در آزمایش قبلی از انکسار پرتوی ایکس بخاطر بررسی ماده استفاده شد. این نحو برای موادی با ساختارهای کریستالی نتایج نیکی دارد اما برای مولکول های غیرکریستالی مبهم است بنابراین نتیجه ی ناقصی درون آزمایش سابق به دست آمد. پژوهشگرها در آزمایش جدید از رویه متفاوتی استفاده کردند. آن ها درون این وضع به پیمانه گیری نحوه ی پراکندگی پرتوهای ایکس از الکترون های پلی استیرن پرداختند. به این تزیین نه تنها موفق بوسیله وارسی تبدیل کربن بوسیله شیشه شدند بلکه دیگر اتفاقات مثل تقسیم هیدروژنی را هم مشاهده کردند. در این آزمایش هیچ کربن زائدی باقی نماند. به گفته ی کراوس:در مناسبت با غول های گازی می دانیم کربن پس از جداسازی مستقیما به الماس تبدیل می شود و وارد فاز چیز ابکی نمی شود.مقاله های مرتبط:سفر بوسیله نپتون: دورترین غول منظومه شمسیسیاره مشتری نسبت به فرض ما آب بیشتری دارد
نکته ی نادیده درباره ی نپتون این است که دمای تو آن فراتر از وزن برازنده گرایش است. درواقع گرمای تو نپتون ۲/۶ مقابل بیشتر از گرمای دریافتی آن از خور است. اگر تیغ دار کردن ها که انبوه نم از مواد اطرافشان هستند، داخل نپتون ببارند، می توانند انرژی گرانشی آزاد کنند که این انرژی بوسیله گرما تغییر می شود که بر اثر سایش بین تیغ ها و مواد اطراف آن ها به وجود می آید. برابر آزمایش فوق، نیازی به تمجید جایگزین نیست و از این روش می قابلیت بخاطر بررسی فضای تویی سیاره های دیگر منظومه ی شمسی اندوه استفاده کرد. به گفته ی کراوس:با این راه می توانیم به کمیت گیری فرآیندهای جذابی بپردازیم که بازسازی آن ها فقره محظور است... برای شهید می توانیم بوسیله مقدر عناصری متشابه هیدروژن و هلیوم در غول های گازیم شتری و زحل معلول ببریم، این عناصر را در شرایط اکید استثنا کرده ترکیب کنیم و به روشی متاخر برای بررسی تاریخچه ی تکاملی سیاره ها و منظومه های سیاره ای برسیم. این آزمایش می تواند مقدمه ای بخاطر آزمایش هایی باشد که در آینده به تجسس دشواری مختلف انرژی حاصل همجوشی می پردازند.بیشتر بخوانید:بازیگر شناسان برای ابتدایی بار نور برخورد دو سیاهچاله را کشف کردندناسا پرتاب مریخ نورد پرسویرنس را به تعویق انداختآیا پلوتو اقیانوس های مایع زیرزمینی دارد؟روسیه در سال ۲۰۲۳ گردشگری خصوصی را به پیاده روی فضایی خواهد بردچرا برخی فیزیک دان ها به وجود گیتی آینه ای عقیده دارند؟
- ۹۹/۰۴/۱۴